Waterkwaliteit - Inspecteur Rachèl Rutten van Waterschap Limburg over illegale dumpingen in ons water

Landsgrenzen maken van Limburg het walhalla voor drugscriminelen. ”Ze crossen de grens over, gooien de drugsvaten over een viaduct de beek of berm in en zijn razendsnel weer weg. Maar wij zitten met de gevolgen. En die zijn enorm. Die mensen hebben geen idee wat voor schade dit aan de natuur brengt en wat de gevaren zijn voor mens en dier.”

(Wil je ondertitels bij de video? Bekijk deze dan op YouTube)

Inspecteur Rachèl Rutten van Waterschap Limburg controleert onder meer waterkeringen, watergangen, buffers en beken. “Het shockeert mij enorm wat ik soms in de natuur aantref.” En dat gaat een stuk verder dan het plastic flesje dat het buurjongetje achteloos in het water mikt. Mestafval, bouwmaterialen, tuinafval, chemicaliën en drugs worden in grote hoeveelheden aangetroffen in beekjes en rivieren. “Een ramp voor de natuur want een klein beetje kan al een enorme impact hebben.”

Beken en rivieren in afgelegen stukjes natuur zijn een geliefd doelwit. Omdat het vaak een mysterie is wat ze gaat aantreffen, moet Rachèl snel reageren. “Als ik vaten zie liggen, rinkelen bij mij direct alle alarmbellen. Gemiddeld vinden wij als waterschap jaarlijks zo’n 3.000 kilo drugsafval, meestal gedumpt in of bij beken. Er is maar een heel klein beetje nodig om de waterkwaliteit aan te tasten en een ecologische ramp te veroorzaken. Zo erg dat er dieren en planten dood gaan. Soms is het nodig hele gebieden af te graven en dan nog duurt het jaren voor de natuur zich herstelt.”

Niet alleen de natuur loopt gevaar, maar wij als mensen ook. Het gaat vaak om giftige en bijtende stoffen. “Je moet er toch niet aan denken dat jouw kinderen daar aan het spelen zijn, of jouw hond in dat water springt. Een angstaanjagende gedachte, want aan het water zelf is met het blote oog vaak niets te zien.“ En het gaat verder dan alleen lozingen. Drugsgebruik brengt de waterkwaliteit in gevaar. Drugsresten belanden via urine in het rioolwater. “Het is ontzettend duur en moeilijk om dat er in onze zuiveringsinstallaties weer uit te halen. Er zijn diverse experimenten gaande om de drugsresten met complexe technieken in het water op te sporen. Maar wanneer is water schoon genoeg en tegen welke prijs?”

Het waterschap maakt zich grote zorgen over deze ontwikkeling. Rachèl voelt zich soms machteloos. “Wij schermen onze percelen af met hekken, maar criminelen laten zich niet tegenhouden.” Wat mensen moeten doen als ze vaten of andere dumping vinden in de natuur? “De politie bellen en afstand houden. Breng vooral jezelf niet in gevaar.”